اولین نمازی که خوندم یادمه بعد از برگزاری جشن تکلیف ام بود. نمی دونم چرا ولی انگار تو عالم بچگی فکر می کردم باید حتماْ بعد از جشن تکلیف ام نماز بخونم واگه قبل اون روز نماز بخونم خدا نمی بینه و قبول نیست...
همین خاطره که پس از برگزاری جشن تکلیف خودم رو مقید کردم نمازم رو حتماْ بخونم و با همان چادر نماز زیبا و گلداری که برای این جشن برام تهیه شده بود هم حتماْ بخونم. خودش برام شده یک تجربه ی دینی و تربیتی که حالا که بزرگ شدم و وارد حیطه ی تربیتی شدم تمام تلاش خودم رو میکنم در همان اوایل سال و اولین مناسبتی که می توان اون رو بهانه کرد و جشن تکلیف رو به پا کرد این کار رو بکنم تا دانش آموزان با فرائض دینی بویژه نماز که منشا بسیاری از خیرات در زندگی انسان میشه و آدم رو مثل سدی در برابر آفات و نگاه های هرز شیاطین ظاهری و باطنی محافظت میکنه و سعادت آدمی را تضمین میکنه آشنا کنم و اونا را برای ورود به حریم ملائک رهسپار کنم.
اینک پس از چند سال تجربه کردن این کار امسال دارم نتایج این کارخودم رو به وضوح می بینم و همین امر هم خرسندی من رو بدنبال دارد چراکه دانش آموزان سوم ابتدایی مدرسه رو بعد از جشن تکلیف برنامه نماز جماعت دادیم برای روز چهارشنبه و حالا نماز چهارشنبه ها بسیار پر رنگ تر و با حال تربرگزار میشه و فرشته های کوچک کلاس سوم هر چهارشنبه با چادر نمازهای سبزشون در برابر ملائک چنان خاضعانه به نماز می ایستند و نماز میخونن که فکر نمی کنم خدا در هیچ لحظه ای اینقدر لبخند رضایت از بندگی بنده اش روی لبش باشه.......
ارزان...